معنی و اهمیت چراغ راهنمایی شرکت فرتو ترافیک

چراغ راهنمایی معمولاً از سه سیگنال تشکیل شده اند که اطلاعات معنی داری را از طریق رنگ ها و نمادها از جمله فلش ها و دوچرخه ها به رانندگان و راکبان منتقل می کنند. رنگ های معمولی چراغ راهنمایی قرمز، زرد و سبز هستند که به ترتیب به صورت عمودی یا افقی چیده شده اند. اگر چه این استاندارد بین المللی است، تغییراتی در مقیاس ملی و محلی در مورد توالی و قوانین چراغهای راهنمایی وجود دارد.

معنی چراغ راهنمایی

در تعریف معنی چراغ راهنمایی باید گفت: چراغ های راهنمایی را می توان به عنوان مربی تعریف کرد که برای آموزش رانندگان، سواران و عابران پیاده استفاده می شود. چراغهای راهنمایی یکی از تاسیسات عمومی حیاتی است که نقش بسیار مهمی را برای کاربران جاده ایفا می کند. از رنگ های متنوع چراغها در چراغ هابرای آموزش کاربران جاده استفاده می شود.

چراغ‌های راهنمایی، علائم راهنمایی و رانندگی یا چراغ‌های توقف – که در آفریقای جنوبی به عنوان روبات نیز شناخته می‌شوند، دستگاه‌های سیگنال‌دهنده‌ای هستند که در تقاطع‌های جاده‌ها، گذرگاه‌های عابر پیاده و سایر مکان‌ها به منظور کنترل جریان ترافیک قرار دارند. این روش برای اولین بار در دسامبر 1868 در میدان پارلمان لندن معرفی شد تا نیاز به افسران پلیس برای کنترل ترافیک را کاهش دهد. آز آن زمان، برق و کنترل رایانه‌ای، فناوری چراغ‌های راهنمایی پیشرفته و ظرفیت تقاطع را افزایش داده است. این سیستم همچنین برای مقاصد دیگر، به عنوان مثال، برای کنترل حرکات عابر پیاده، کنترل خطوط متغیر (مانند سیستم های جریان جزر و مد یا بزرگراه های هوشمند) و عبور از سطح راه آهن استفاده می شود.

تاریخچه چراغ راهنمایی

10 دسامبر 1868، تاریخ رسمی تولد اولین چراغ راهنمایی جهان میباشد و در میدان پارلمان لندن نصب شد.. این سیستم دارای دو علامت متحرک بود که به بازوهای چرخشی متصل شده بودند و توسط یک اهرم با دست کار میکردند. بالای این سیستم یک سمافور بود که توسط گاز روشن بود تا اطمینان لازم را برای دید فراهم کند‌ اما عمر کوتاهی داشت. کمتر از دو ماه بعد این چراغ ها منفجر شد و افسر پلیسی که تابلوها را کار می کرد کشته شد. اولین چراغهای راهنمایی دورنگ با استفاده از برق در منطقه کلیوند در ایالات متحده اختراع و نصب شد.

در سال 1920 نیویورک بین رنگ قرمز و رنگ سبز رنگ زرد را قرار داددر سال 1923، اولین چراغ راهنمایی مکانیکی با استفاده از برق در پاریس در تقاطع بلوار استراسبورگ و بلوار گراند نصب شد. بسیاری از بزرگترین شهرهای اروپا به زودی از این روش پیروی کردند: برلین در سال 1924، میلان در سال 1925، رم در سال 1926، لندن در سال 1927، پراگ در سال 1928، بارسلون در سال 1930 … و این سیستم در سال 1931 به توکیو صادر شد

تفسیر هر رنگ چراغ راهنمایی

در واقع تفسیر هر رنگ چراغ راهنمایی به این گونه است که قرمز به معنای «ایست»، سبز به معنای «رفتن» و زرد به معنای «عجله کن و آن نور لعنتی را بساز» است. اما چرا آن رنگ ها؟ چرا آبی، بنفش و قهوه ای نه؟ پاسخ، همانطور که معلوم است، کمی پیچیده است، اما منطقی است. اولین علائم راهنمایی برای قطارها طراحی شده بود، نه خودروها. آنها قرمز و سبز بودند، از گاز استفاده می کردند و در صورت نشتی بیش ازحد کمی خطرناک بودند.

قرمز نمادی است که از راه آهن به جا مانده است.

قرمز در بسیاری از فرهنگ‌ها نماد خطر است، که منطقی است، زیرا با توجه به اینکه طولانی‌ترین طول موج را در بین هر رنگی در طیف مرئی دارد، به این معنی که می‌توانید آن را از فاصله‌ای دورتر از رنگ‌های دیگر ببینید

سبز در ابتدا به معنای “احتیاط” بود و الان به معنای رفتن میباشد.

نقش سبز در چراغ راهنمایی در واقع به طور چشمگیری در طول زمان تغییر کرده است. طول موج آن در کنار (و کوتاهتر از) زرد در طیف مرئی است، به این معنی که هنوز از هر رنگ دیگری غیر از قرمز و زرد دیده می شود. در روزهای اولیه چراغ‌های راه‌آهن، سبز در اصل به معنای “احتیاط” بود، در حالی که نور “کلا” روشن یا سفید بود. قطارها، البته، زمان زیادی طول می کشد تا متوقف شوند، و افسانه ها می گویند که چندین برخورد فاجعه آمیز پس از اینکه یک مهندس ستاره ها را در افق شب اشتباه گرفت، اتفاق افتاد. بنابراین، رنگ سبز به «برو» تبدیل شد و برای مدت طولانی، راه‌آهن‌ها فقط از سبز و قرمز برای علامت دادن به قطارها استفاده می‌کردند.

رنگ زرد به معنای “احتیاط” است، زیرا تقریباً به آسانی قرمز است

از اولین روزهای رانندگی تا اواسط دهه 1900، همه علائم توقف قرمز نبودند – بسیاری از آنها زرد بودند، زیرا در شب دیدن تابلوی ایست قرمز در یک منطقه کم نور غیرممکن بود. علامت زرد در سال 1915 در دیترویت آغاز شد، شهری که پنج سال بعد اولین سیگنال راهنمایی و رانندگی الکتریکی خود را که اتفاقاً شامل اولین این چراغ کهربایی بود، در گوشه میشیگان و وودوارد ایوز نصب کرد.

البته، در طول سال ها، علائم راهنمایی و رانندگی به طور قابل توجهی تکامل یافته اند تا طیف گسترده ای از کاربردهای خاص را در خود جای دهند. همانطور که محله‌ها و جاده‌ها گسترش می‌یابند تا مناطق بیشتری را پوشش دهند و قسمت‌های بیشتری از محل زندگی ما را بپوشانند، علائم راهنمایی و رانندگی دقیق‌تر و ضروری تر میشوند.

اهمیت چراغ راهنمایی

به چند دلیل اهمیت چراغ راهنمایی بالاست و در تمام جاده ها و محله ها نصب می شود.
در حالی که برخی از سیگنال ها ممکن است برای پر کردن یک جایگاه بسیار خاص کار کنند، اکثر سیگنال ها مجموعه ای از اهداف مشترک دارند.
در ادامه به برخی از دلایل وجود چراغ راهنمایی میپردازم:
حفظ کردن جریان ایمن ترافیک
ایمن نگه داشتن و حفظ جان عابران و وسایل های نقلیه
حداقل رساندن دفعات و شدت تصادف

انواع چراغ های راهنمایی

انواع چراغ های راهنمایی دستگاهایی سیگنالیک هستند و براساس نوع و روش ساخت به مدل های زیر تقسیم بندی میشوند.
چراغ راهنمایی لامپی یا همان هالوژنی
چراغ های ال ای دی
چراغ عابر پیاده
چراغ های برای افراد کور رنگ
چراغ راهنمایی چشمک زن
چراغ های راهنمایی فلش دار
چراغ راهنمایی ثانیه شمار
چراغ های راهنمایی ساعت شنی